Non est igitur summum malum dolor.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum patria: miserum exilium. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Immo videri fortasse. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Duo Reges: constructio interrete. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
- Bork
- Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
- Verum audiamus.
- Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
- Praeclare hoc quidem.
- Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;
- Bork
- Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
- Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium?
- Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit;
- Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
- Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
- Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?
- Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Qualis est igitur omnis haec, quam dico, conspiratio consensusque virtutum, tale est illud ipsum honestum, quandoquidem honestum aut ipsa virtus est aut res gesta virtute;
- Inquit, dasne adolescenti veniam?
- In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
- Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Quid, quod res alia tota est? Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Age, inquies, ista parva sunt. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Quae quidem omnia et innumerabilia praeterea quis est quin intellegat et eos qui fecerint dignitatis splendore ductos inmemores fuisse utilitatum suarum nosque, cum ea laudemus, nulla alla re nisi honestate duci? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?